juli 2017
Onze poes Lola moest op dieet, deze lekkerbek kreeg dagelijks naast haar dagelijkse droogvoer een kwart pakje natvoer, zo ook haar zusje Elsa. Maar dit meisje geniet met kleine hapjes, en legt die kleine hapjes eerst zorgvuldig naast haar bakje om het daarna met smaak op te peuzelen.
Haar zus daarentegen, schrokt alles in sneltreinvaart naar binnen, intussen telkens schielijk naar Elsa haar bakje kijkend hoe ver Elsa al is.
Soms loopt Lola al naar haar bakje toe, terwijl ze het zelf nog niet eens op heeft, duwt haar zusje uit de bak en zet het op een schrokken, wetende dat ze er binnen de kortste keren door ons uitgeplukt gaat worden. Zo was ze al als klein kittentje in de cattery waar ze vandaan komt, haar vier zusjes hadden het nakijken wanneer Lola de kans kreeg.
Dus nu staat er bewaking bij, en krijgen ze nog maar twee keer in de week natvoer (ja ook Elsa, anders geeft het teveel gedoe)
Maar nu we de tuin pasgeleden poezenproef hebben gemaakt draven ze er op los, naar binnen, naar buiten, achter alles aan wat fladdert en vliegt.
En nu is het weer een gezonde slanke poes, onze Lola, wat een beetje meer beweging al niet kan doen. Ook voor poezenbeesten met iets overgewicht goed, zo blijkt maar weer.
Elsa heeft het zo gek nog niet bekeken, geniet met kleine hapjes, leg elk hapje eerst naast je bord en eet het dan met smaak op, maar houd daarbij wél je tafelgenoot in de gaten :-)). Daar blijf je lekker slank bij. Ik zal het manlief eens voorstellen, die is een challenge aan het houden momenteel. Dan hebben we het eten misschien eens gelijktijdig op, dan dat ik, zoals meestal, mijn bord nog maar voor de helft op heb als hij zijn bord al leeg heeft. .
Vroeger werd op de kookclub waarop ik zat eens gezegd “wat eet jij veel”, maar ik had net zoveel op mijn bord als de anderen. Alleen deed ik er wat langer over. Wat zijn het toch schattige beestjes, vinden jullie ook niet?
