Naar Brabant
06-06-2013 13:39
Wat ben ik blij en gelukkig dat ik in Brabant woon, prachtige provincie, waar je heerlijk kunt fietsen en waar je na 10 minuten al in het bos bent ( Al lijkt het op zondag de kalverstraat wel) Natuurlijk heeft Friesland ook zijn bekoringen, maar die had ik na 34 jaar ook wel gezien, en gelukkig mijn man ook. En aangezien we vanwege mans werk toch deze kant op moesten, hebben wel het als een uitgelezen kans beschouwd deze kant van Nederland ook eens te ontdekken. Alhoewel het wonen hier enige aanpassing tot gevolg had, hebben wij en de kinderen hier goed kunnen aarden. De fijne buren die we kregen was alvast een steun in de rug.
De meest eenvoudige dingen bleken ineens niet meer zo eenvoudig te zijn want wáár zit de tandarts, wáár de huisarts, etc etc, dus de eerste paar maanden fietste ik met een plattegrond van Drunen in mijn broekzak, om op plaats van bestemming te kunnen komen en van daaruit weer terug naar huis. Ik ben en blijf een navibeet.
En dan dat taaltje, duurde een tijdje totdat ik begreep dat Wollluk en Waalwijk één en de zelfde plaats was, ik begreep dat Wolluk niet ver bij ons vandaan moest liggen, maar wáár precies kon ik niet plaatsen, totdat iemand mij vertelde dat het dus Waalwijk betrof. En Hedde Gij ( Heb jij) en Witte nie (weet je niet)……toen ik aan de kassa ging werken bij een plaatselijke supermarkt om meer mensen te leren kennen, had ik met name moeite met de oudere mensen die vaak in plat brabants tegen me begonnen te praten. Het was echt een beetje een inburgeringscursus, alleen met dat carnaval heb ik nooit veel gehad. Ben niet zo van de polonaises en dergelijke, maar aangezien veel brabanders ook liever op ski-vakantie gaan dan carnavallen vallen wij als Friezen niet helemaal uit de toon.
Wat is het dan leuk om zo af en toe in Bolsward te zijn, de familie weer eens te zien (en zaterdag familiedag véél zin in), en oude bekenden. Want onze roots liggen daar, hoe je het ook wendt of keert
