Vanmorgen wezen tanken bij benzinepomp waar altijd een enorme rij staat. Bij het afrekenen; “Wilt u misschien ook wat snoepen?”, nee?, een smintje dan misschien?“Of wilt u nog een boekje kopen voor de kinderen?”
Ik kijk de man wat verdwaasd aan, zo van, huh? Ik dacht dat ik alleen maar even mijn benzine kwam afrekenen, en sta bij pomp drie.
Dromerige, ultra-gevoelige en chaotische types zoals ik, zijn in hun hoofd altijd met van alles bezig, en zeker niet altijd in het heden, daarom zorgen onverwachtse vragen en situaties nogal eens voor een zekere desoriëntatie. Heb je dan ook moeite met oriëntatie wat betreft navigeren? Yep, ik denk dat een slecht oriëntatievermogen hand in hand gaat met bovenstaande. Lang leve de TomTom.
Dit vaak tot hilariteit van mensen die mij goed kennen. Voor mij niet altijd fijn, al kan ik er vaak zelf ook wel om lachen. Veel visites en sociale ontmoetingen vlak na elkaar kan ik niet goed handelen en moet daar dan altijd weer van bijkomen, en soms lijkt het wel alsof ik daar uniek in ben. Gelukkig is dat geenszins het geval, al is niet iedereen daar even open over.
HSP heet dat blijkbaar, of misschien is het een combinatie van, ik weet het niet precies. Wel weet ik waar mijn kracht ligt en waar mijn zwakte, dat te weten brengt me verder dan een diagnose.
“Wat leuk, we hebben een klant, welkom mevrouw, de meeste mensen draaien weer om, dus we zijn blij met iedere klant die binnenkomt”
De verkoopmedewerker reageert op mijn gedesoriënteerde gezicht, waaraan veel af te lezen valt. De geïmproviseerde ingang, werd mij gewezen door een stratenmaker die op zijn knieën liggend “doar moet oe zijn” of zoiets tegen mij riep.
Op vrijdagmorgen bij Woon-Express, waar werkmannen bezig zijn de parkeerplaatsen en boulevard op de schop te nemen met grote kranen, de auto “handig” geparkeerd in onmogelijke positie. Tussen allerlei bouwwerk-hulpmiddelen.
Banjerend door de zooi, omdat je er toch nog graag wat leuke keukenspulletjes bij wilt hebben.
Bij de Hema geinige placemats gezien, met zwart/ witte stippels, in gedachten had ik daar een leuke tafelschikking bij bedacht. Vanmorgen er naar toe, maar nee, ze hadden ze niet meer, en nee, ook niet in Waalwijk en Den Bosch.
“Alles voor een mooi gedekte tafel hè?” ?zeg ik tegen de verkoper van Woon-express “kan ik trouwens ook via een korte route naar de keukenspullen?”
Nee, dat kon niet, ik moest eerst het hele doolhof door aan woon-/slaapkamer/kantoor/badkamer/etcetera-accessoires, om uiteindelijk als laatste bij de keuken-accessoires aan te komen.
Het idee erachter is, dat ik dan op weg naar mijn doel, ook terloops wat óh ja-aankopen ga doen, hier en daar activeer ik blijkbaar de muziek wat plots begint te spelen als ik voorbij kom.
Het ‘hoe meer koopprikkels hoe beter’, werkt bij mij averechts, maar ik ben dan ook niet representatief voor de doelgroep vrees ik.
“ Wat zoekt u precies mevrouw”? ik vraag altijd maar meteen waar of iets ligt in grote zaken, om niet als een dwaallicht veel tijd te verdoen. “Nee, helaas, dat hebben we niet” “en nee sorry, ik weet wat u bedoelt maar helaas hebben we dat ook niet”.
Om uiteindelijk dan maar met zo’n handig vis/vlees/groenten-omdraaitangetje bij de kassa te belanden. Was dit alles toch niet helemaal voor niks geweest.
Boos kijkend naar meneer in heftruck (die goeie man doet natuurlijk ook maar gewoon zijn werk, maar dat bedenk ik me pas later hoor ;-0) die de weg versperde, ben ik door het gras weer terug naar mijn auto gelopen. Met kunst en vliegwerk weer uit het provisorische parkeervak gekomen, knap hoor, ik.
Genoeg geshopt !! We doen het gewoon met wat we al hebben, duurzaam, milieuvriendelijk en lekker overzichtelijk.
