‘Het is goed om zoveel lief te hebben als men kan, want daarin is de ware sterkte, en wie veel liefheeft die doet veel, en die vermag veel, en wat in liefde gedaan wordt, dat wordt goed gedaan’
Vincent Van Gogh
Wat me vooral zo aanspreekt aan Vincent Van Gogh is zijn rijke binnenwereld. Deze bracht hij naar buiten in de vorm van (pen)tekeningen, schilderijen en schrijfsels.
Zijn interpretatie van de (mensen)wereld om zich heen, brieven en persoonlijkheid fascineren me misschien nog wel meer dan zijn schilderijen.
In een van de moeilijke periodes van zijn leven vatte hij zijn gevoel samen als onderstaande, bij wijze van metafoor:
‘Een vogel in het voorjaar weet heel goed waarvoor hij zou kunnen dienen; hij voelt heel goed dat er iets te doen valt, maar hij kan het niet. Wat het is herinnert hij zich niet goed. Dan krijgt hij er een vaag idee van en denkt bij zichzelf; ‘De anderen bouwen hun nest en krijgen jongen, brengen deze groot’
Hij slaat met zijn kop tegen de tralies van de kooi, de kooi blijft waar hij is en de vogel wordt gek van de pijn.
‘Dat is een nietsnut’, zegt een andere vogel die langskomt, dat is een soort rentenier’
Het is deze combinatie van het onmachtige gevoel van Vincent, het wel willen maar niet kunnen, zijn schaamte daarover, en de gave om deze onmacht in woorden te vangen, die mij nieuwsgierig maakte naar alles wat hij schreef. Meer nog dan dat ik graag kijk naar zijn tekeningen en schilderijen. Wanneer we hem niet als kunstenaar hadden leren kennen, dan zeker wel als schrijver, want het was tevens een kunstenaar van het woord.
Van Gogh’s brieven bevatten dagboekteksten, natuurbeschrijvingen en vele filosofische beschouwingen.
Ze zijn erg persoonlijk als mooie stof tot nadenken, ook toepasbaar in onze belevingswereld, en bij vlagen uitermate herkenbaar.
Voor Vincent was schrijven ook zijn enige communicatiemiddel, zijn contact met de buitenwereld. Hij werd immers vaak wat een rare snuiter gevonden, een nogal zonderlinge figuur, en reisde en verhuisde veelvuldig.
Mijn man en ik gaan een soort ‘In de voetsporen van Vincent Van Gogh’ reis maken in etappes, daarbij eindigend in Auvers-sur-Oise bij Parijs,daar waar hij om het leven kwam, door een pistool op zijn borst te zetten.
Hieronder volgen nog wat mooie citaten:
*Als iemand echt van de natuur houdt, vindt men overal schoonheid.
*Als je verliefd op iemand wordt, komt het door haar. Als je iemand gaat haten, komt dat door jou.
*Het is goed om zoveel lief te hebben als men kan, want daarin is de ware sterkte, en wie veel liefheeft die doet veel, en die vermag veel, en wat in liefde gedaan wordt, dat wordt goed gedaan
*Grote dingen gebeuren niet alleen door een impuls, maar als een opeenvolging van kleine dingen die met elkaar verbonden zijn.
*Ik probeer meer en meer mezelf te zijn, geef er relatief weinig om of mensen het goedkeuren of afkeuren.
*Wat zou het leven zijn als we geen moed hadden om iets te proberen?
Hallo Hedwig, het was mij al opgevallen in de teksten die je bij je foto’s plaatst, dat je naast de fotografie, waarin je de wereld laat kennismaken met jou mooiste foto’s en de passie die je bezit voor het samenstellen van de mooiste gerechten, ook beschikt over het inzicht en vaardigheid om fantastisch te schrijven zoals iedereen tot zich heeft kunnen nemen in de intro van het leven van Vincent van Gogh.
Geweldig.
Wat een ontzettend fijne reactie Jan, daar ben ik erg blij mee
Hiervoor ontzettend veel dank !!
Hartelijke groeten,
Hedwig