Daar ging hij dan, laatste zoon uit het nest, en zijn spullen pasten nu niet bepaald in een ‘aan een bamboestok geknoopte theedoek’. Dus er ging hier een wereld van ruimte voor ons open.
En toen werd het wachten op datgene wat als een grauwsluier over mijn leven zou gaan trekken.
De nutteloosheid van mijn verdere leven zou me een depressie intrekken, ook wel lege-nestsyndroom genoemd. Maar hoe ik ook wachtte, het kwam niet. Ik genoot juist van ons opgeruimde huis, de dagen vlogen voorbij, en vervelen deed ik me geen moment. En alhoewel ik plannen had me op schilderen te gaan storten, ja zelfs te gaan sporten om een “leegte” op te vullen, kwam er van dat alles niks terecht. Ik heb eigenlijk niks met schilderen, en hoe dichter de datum van “het sportmoment” naderbij kwam hoe meer mij het zweet uitbrak (en dat alleen al van het denken eraan) want een sportvrouw, dat ben ik niet. Ik heb een hekel aan zweetdruppels die langs mijn lijf lopen. Dus nu schoorvoetend gaan bekennen aan mensen dat dat goede voornemen wat ik had rond gebruld, bij nader inzien toch niet zo’n goed idee was. Dat ik gewoon mijn dagelijkse wandeling van ruim een half uur blijf lopen, al dan niet op hoge hakken, en dat dat het dan wel is. Naast al dat trapgeloop van me en huishoudelijke “niet leuk maar noodzakelijk”heden
Dan moet ik maar door het leven zonder wasbordje, maar met een verder ok-hier-en-daar-iets-welvend-vrouwenlichaam.
Wanneer manlief wekelijks drie dagen in Friesland zit, spreek ik niet veel mensen, en werk ik veel alleen achter de pc. Maar weet dat er velen zijn die me een warm hart toedragen, dat helpt wanneer ik me soms ietwat allenerig voel. En heb natuurlijk altijd de poezen om me heen, dat zijn heerlijke communicatieve meiden.
Ik zou toch ook niet graag iets anders willen doen dan (recepten) schrijven, het is toch waar ik zo’n 16 uur per dag mee bezig ben, sinds kort ook in opdracht, hoe leuk !!
Tegenwoordig wordt er niet meer weergegeven hoeveel mensen de posts op de website hebben geliked, scheelt weer een stukje faalangst “oeh jee, zouden mensen het wel leuk vinden”, en kan ik ongestoord lekker tikken wat ik graag kwijt wil ;-))
