De Fenix Food Factory, je moet het concept wel even door hebben, en Jesus Christ Superstar

mei 2017

Manlief en ik waren afgelopen zaterdag een dagje in R’dam, het zou mooi weer worden, leuk als aanloopje voor ons bezoek aan de rock-opera JCS die avond in Ahoy.
We kregen van Rotterdammers de ‘Fenix Food Factory’ als lunchadres-tip.
We hadden wel een druk dagje uitgezocht om een bezoekje te brengen aan de Fenix Food Factory. Het bleek een leuk hipsterachtig aandoende overdekte fabriekshal waar vele jonge ondernemers uit de regio hun producten verkopen. En masse komen velen vanuit de buurt voor hun dagelijkse boodschappen, hapje en drankje: het lekkerste brood bij Jordy’s bakery, voor mooie zelfgemaakte kaasjes bij Booij Kaasmakers, en voor groenten rechtstreeks van het land bij Rechtstreex. Voor een goede kop koffie ga je natuurlijk naar Stielman koffiebranders en voor een lekkere pint bier naar Kaapse Brouwers.

Kortom, het draait hier allemaal om ambachtelijk eten en drinken. Dus zou ik me er zeker als een vis in het water moeten voelen.
Er is een enorm aanbod aan heerlijke gerechtjes, maar wat nou precies de bedoeling was ontging ons een beetje door de vele mensen en stands. We liepen er ietwat verdwaasd rond, en bij het zien van de vele te kiezen heerlijke gerechtjes ontstond al snel een zeker gevoel van keuzestress.
Ons werd gaandeweg duidelijk dat je planken kon kopen, een ontbijtplank voor 12,50 brunchplank was 15,00 en borrelplank 15,00, de summiere uitleg (de jongeman was duidelijk aan met de drukte) erbij was, dat je bij iedere stand iets kon kiezen. Ons werd de brunchplank, (omwikkeld met bakpapier en slagerstouwtje waaronder houten bestek met rood-wit geblokt servetje werd gefrummeld) geadviseerd. Hierbij kreeg je een stempelkaart. Dat we ons met de keus van die plank meteen enorm beperkten in onze keuzes hadden we toen nog niet door. De aparte leuke gerechtjes die we zo graag hadden willen proeven, bleken dus niet bij de plank te horen.

 

Kaasliefhebbers als wij zijn, togen we rechtstreeks met onze nog lege plank naar de lange wachtrij bij de stand van Booij Kaasmakers, waar we al verlekkerd naar de uitstalling van heerlijke kaasjes stonden te kijken. Als uit het niets dook er een meisje op, die bij het zien van onze plank, hierop een eitje in een eidopje neer plantte, een plakje kaas, en een klein plastic bekertje met fetakaas-blokjes. Manlief en ik keken er verbaasd naar, en wezen naar de heerlijke kaasjes waarvoor we in de rij stonden, en dat dat eitje en plakje kaas niet hoefden voor ons, “nee”, zei het meisje chagrijnig, die kaasjes horen bij een andere plank, “ik kan het ook niet helpen, ik krijg al zo weinig betaald voor dit werk”….
Manlief en ik dropen beteuterd af met ons hardgekookte ei, plak kaas, en plastic bekertje met feta-blokjes.
Manlief kreeg op zijn plank nog wat plakjes chorizo, van een jongeman die ook al uit het niets opdook, met zijn handen vol met plakjes chorizoworst voor mensen met een brunchplank. Het meisje van de kaas kwam mij nog een klein stukje geitenbrie brengen, want geen vleeseter. Nu nog naar Jordy’s bakery voor wat later bleek drie desemboterhammetjes. Alles werd overigens met blote handen op de planken gelegd, ook feta en andere ingrediënten wat in grote kommen salades ging werd met blote handen boven de grote kommen verkruimeld en verdeeld, en aangezien medewerkers naar dezelfde toiletten gaan als de bezoekers…
Maar ja, kniesoor die er op let,  je ziet in restaurants ook niet wat er in de keuken gebeurd, en misschien moet je dat ook helemaal niet willen weten.
Bij onze eitjes, plakje kaas en bekertje fetablokjes, kregen we op onze stempelkaart nog een minibakje humus (echt wel erg lekker, daar niet van) bij een stand die uitgestald was met de meest fantastische gerechtjes, maar niet voor mensen met een brunchplank.
Dit aten we eerst maar even op, toen we een zitplaatsje hadden bemachtigd.
Wanneer je hier voor het eerst komt blijkt het moeilijk je te focussen, op een drukke dag als deze.
Al rustig onze boterhammen etend, zagen we overigens dat je bij de kaasstand van Booij voor 4 euro een heerlijk kaasplankje kon kopen, en je gerechten gewoon rechtstreeks bij de stands kon kopen, weetje voor de volgende keer.
Dus ja, dan onze stempelkaart maar verder afwerken, dat werd een kop koffie voor mij, en een minibiertje voor manlief. Bij de stand ‘Stroop’ belandde er een stroopwafel op mijn plank, die ik maar heb opgegeten, persoonlijk had ik hier zelf nooit voor gekozen. De Japanse curry bij de ‘Kaapse keuken’ maakte veel goed, die was fantastisch lekker met erbij de ambachtelijk gemaakte atjar van Rechtstreex. Het is een leuk bedacht concept wat je even door moet krijgen, heb je eenmaal in de gaten hoe het werkt dan is het een leuke culinaire beleving.

Wanneer we weer naar de Foodfactory gaan, zijn we in ieder geval beter voorbereid en gaan we zeker niet meer kiezen voor een plank…want ik ben erg benieuwd naar de andere gerechtjes.
Onderweg naar Ahoy kwamen we overigens Rob Geus (smaakpolitie) nog tegen met zijn vrouw, zou die wel eens gaan eten bij de Foodfactory vroeg ik me nog af.
Hij zal zich wel over dingen heen moeten zetten vrees ik hihi

De rock-opera JCS, met Ted Neely in de hoofdrol, was overigens fantastisch !!
Vanwege deze laatste drie voorstellingen dit weekend in Nederland kwam de actrice die in de film JCS in 1973 de rol van Maria Magdalena speelde, Yvonne Elliman en , Barry Dennen (Pilatus) nu 79 jaar, speciaal voor deze gelegenheid naar Nederland gevlogen.
Na afloop van de voorstelling kwamen zij op het podium en zongen het nummer wat ze ook zongen in de film.
Erg indrukwekkend, best wat ontroerende traantjes gelaten

 

Laat reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.